Volver
Os Límites do Frío
Sinopse
“O meu nome é Manolo Sollans Pena, e se vivo na rúa é por moitas razóns, por moitas...”.
Cando vemos a alguén pola rúa pedindo sempre prexulgamos que fracasou economicamente,
que está aí por algunha adición descontrolada ou por moitas razóns que cremos alleas a nós e
pensamos “Se está aí será porque o merece”.
Manolo vive na rúa, estaba canso da súa vida, estaba canso de ver as inxustizas do día a día e
sentíase atormentado polo seu pasado que quere esquecer. “Eu busco a liberdade, pero non
esa liberdade da que falaban os meus”. El seguiu paso por paso o que sempre lle dixeron que
era correcto, fixo sempre o que se esperaba de el, e fíxoo moi ben, pero iso non o facía feliz,
facíao sentirse desgraciado “Eu tiña unha vida ben montada e eu decidín desmontala”. Está
na rúa buscando esa liberdade, pero o desprezo que vive no día a día, pola súa condición de
mendigo, e a recente morte do seu can fanlle sentir que é hora de facer algo, de dar unha
lección. E por iso decide entrar nun teatro a contar a súa historia.
“Aquí ídesme escoitar, ides escoitar esa historia que aí fora non podo contar porque ninguén
me escoita, pero hoxe ídesme escoitar”.
Quere demostrarlle a xente que todas as persoas son igual de dignas, e todos merecemos ser
respectados por igual. Que o individualismo e a falta de empatía é un erro que deshumaniza a
sociedade. A sorte non é igual para todos por iso o fracaso non pode ser motivo de desprezo.
E coidado, porque a sorte de calquera pode cambiar de súpeto e nun abrir e pechar de ollos
podes pasar a vivir a vida dese ao que desprezaches por crerte máis ca él, por crer que a ti iso
non che vai pasar.
“Non ser capaz de ver a través dos ollos dun alleo é un fracaso no xogo da vida”.
Por iso Manolo entra furtivamente nun teatro, encerra nel aos espectadores alí presentes e crea
o espectáculo da súa vida, e nunca mellor dito porque fai un percorrido por todos os seus
recordos, comezando polos máis recentes percorrendo un camiño temporal a inversa por todas
esas vivencias que marcaron e forxaron a súa existencia. Xogando coa comedia, o drama o
xénero musical, o teatro físico e, sobre todo, a reflexión. Manolo descubre, durante este
percorrido, que a súa foi unha boa vida, que estaba moi equivocado e fora un inconsciente
ao pensar, durante tanto tempo, o contrario. O autoengano estaba acabando coa súa
existencia.
“Agora doume conta de que a felicidade depende moito do punto de vista e eu centreime no
negativo e iso case me destrúe, por iso a partir de agora vou a soñar de día, porque as noites
están para descansar”.
Web:
https://www.facebook.com/CoTeatro/Candidaturas
- Espectáculo : Os límites do frío
- Actor Protagonista : Alejandro carro
- Iluminación : Alberto Casas
- Texto Orixinal : Lois Blanco e Alejandro Carro
- Dirección : Lois Blanco
Compañía
CoTeatro
Data estrea:
8 de abril de 2017